حماقت مدعی
چند شب پیش به هیاتی رفتیم، پس از پایان مجلس هنگام خداحافظی فردی حدودا 40 ساله مرا دعوت کرد که در مجالسشان شرکت کنم .
من ابتدا پذیرفتم ولی آخرسر حرفی زد که بسیار متعجب و ناراحت شدم . ناراحت از کوتاه فکری و اعوجاج آن شخص و رفقایش.نحوه نگرش این اشخاص به دین (که گاهی اهل مطالعه هم هستند) غلط است زیرا دین را به درستی نشناخته اند، اینان دچار 2 توهم هستند
1-گمان میکنند تمام دین خلاصه شده است در گریه بر مصائب اهل بیت (ع) و عزاداری ایشان
2- مخالف حکومت اسلامی هستند.
این افراد نفهمیده اند که دین برای تمام امور زندگی اعم از فردی ،اجتماعی ،سیاسی و.... برنامه دارد و برنامه اش فقط برای طهارت و نماز و روزه
و گریه نیست. نمیدانند (نمیفهمند)که دوستدار و پیرو اهل بیت (ع) باید در زندگی ش امامان را الگو قرار دهد و از ایشان تبعیت کند تا به کمال برسد
و سعادت 2 دنیا را از آن خود کند، نه اینکه فقط بر آن بزرگواران گریه کند ولی در زندگی اش پر از مشکلات باشد ( در رفتار با خانواده اش، بااطرافیانش
با جامعه اش ،حتى در تقید به احکام و آداب اسلامی )
خلاصه انکه اینها درد است ،غصه است . همان شب به یاد سخن امام خمینی افتادم که فرموده بود : آنقدر که پدر پیرتان از دست این متحجرین
و نادانهای کج فهم رنج کشیده از دست دشمن رنج نکشید (مضمون کلام امام )
خداوندا به همه ما بصیرت در دین و توفیق خدمت به جامعه اسلامی را مرحمت فرما